1. 1.
    0
    nedime son günlerde ilgimi çekmeye başlamıştı iyiden iyiye. zaten yolda sokak köpeği az biraz peşime takılsa kendisini iyi hisseden bir adamdım. bir insanla yakın temas yaşamak, kronik yalnız olan bana iyi gelmişti. öyle ki pazartesi ıslık çala çala iniyordum merdivenleri. 2. katta nedime'yle karşılaştım.

    - günaydın nedime.

    cevap vermedi.

    - noldu kız, küstün mü?

    bu gereksiz samimiyetim onu daha da itti.

    - iyi ben de hüseyin geldiğinde ona benle neler yaptığını anlatırım. ahahah.

    sertçe baktı bana. bir elini de tehdit edermiş gibi yüzüme doğrulttu. fakat ağzından tek bir kelime çıkmadı. çıkmasına da gerek yoktu, şu hayatta belki de en değer verdiği şeye, namusuna söz edilmişti.
    ···
   tümünü göster