babamin sevgilisine asik oldum

geldim beyler. durmadan, bekleme yapmadan 2-3 saat yazmayi dusunuyorum yerlerinizi alin. en son bizim evde pinarla babam kahvalti ediyordu:

"gunaydin. cok ac degilim ama oturup bir kahve iceyim sizinle. sonra derse devam etmem lazim" diyerek mutfak tezgahina yoneldim ve kahvemi alip yanlarina oturdum. babam hala pijamasiyla oturuyordu. muhtemelen birazdan hazirlanmak uzere yukari odasina cikacakti ve pinarla yalniz kalacaktim. simdi aklima gelince guldum sanki yalniz kalsam n'olucakti amina koim ahah. peder zaten gucu yettigince sabaha kadar osurtmustur. ne gibime bos hayaller kuruyoduysam artik.

aradan gecen bikac gun boyunca benim aklimda pinar filan kalmamisti. ilk gorustugumuz gece guzel guzel 31'imi cekip konuyu kapatmistim ben. malum finaller falan da oldugu icin pek kanalize olamamistim duruma ama sabah uyanip da pinar'i evde gorunce aklim gitmisti yine. o arabadaki hallerimiz, bacagima dokunmasi, pis pis gulumsemesi falan bi anda simsek gibi cakmisti beynimde. agzimi bicak acmiyordu. peder iki uc bir sey sormustu alakasiz, robot gibi cevap vermistim hic dusunmeden. aklim pinar'daydi. genelde kahve bardaginin icine bakiyodum ama arada firsatini buldukca pinar'a kacamak bakislar atmayi da ihmal etmiyodum tabiki.

birden pinar "sen tiyatro okuyordun degil mi cem? sanirim benim senin gibi birine ihtiyacim var" dedi. o an aklimin ucundan bile gecmiyordu neden bana ihtiyaci olabilecegi: "senin icin ne yapabilirim" diye sordum.