0
okuldan çıktığımda saat 3idi ve yağmur devam ediyordu sırf yağmur bile beni sinirlendirmeye başımı ağrıtmaya yetmişti. karşıya geçtim, tramvayın kapanmakta olan kapısını ifşa eden dıt dıtlı ses çalmaya başlamıştı bi hücüm yetişmeye gayret etsem de hüsran, binemedim. diğer tramvay 2 dakika geçmeden ve bomboş geldi. oturdum, eminönü'nde inip haydarpaşa vapuruna bindim. oradan da evime. okuldan çıktıktan 1bucuk saat kadar sonda evdeydim. kanepemde dinlenmeye koyuldum başım çok ağrıyordu. lakin cabbarın susmaya niyeti yoktu kafesinden tutup odaya zütürdüm. sesi kesilmişti, mutlak sessizlik kucaklıyordu beni. bu his dayanılmaz derecede hafifletti beni, uyuya kalmışım
