acaba burcununda iç çamaşırını çalsam mıydım acaba diye düşündüm akşam odamda. elimde her zamanki ibi ebrunun süyteni. zaten o sütyen beni o düşünceye sevk etmişti.yok lan burcunun kilodu ebrunun ki gibi değildir. üstünde miki mause resmi olan bi kilodu vardır.en nefret ettiğim şeydir kıyafetin üstünde resim yada marka olması. hele bide çizgi film karekteriyse anasını giberim.

ebrunun sütyeni, bana ebrudan kalan tek maddi şeydi. küçük çocuk için oyuncak ayıcık neyse benim içinde ebrunun sütyeni oydu. onsuz yatamıyordum. bakalım ne zaman annem beni o sütyenle yatakta yakalıycak. sütyenle yakalasa bile curcuna çıkar evde, birde ebrunun üstünde yakaladıklarını düşünün pehhh yarra yemişim ben.

yeni bir güne başlıyordum, şırıl şırıl yağmur yağıyor.bu gün çalışılırmı amk?iş yerine traşsız ve bitkin bi halde gittim, sırf izin koparabilmek için. zütüm yumuşaktır çalışmaktan nefret ederim hele bide o gün olmaz çalışamam.zor olmadı izin almam. arabayı mecburen şirkette bıraktım.eve gittim uyumak için.2-3 saat uyuyup uyandım. aklımda ebru var.ne güzel işte bu gün boşsun oğlum hadi git ve yarağın için bişeyşer yap dedim kendime. sahi ebruyu görmem lazım.en azından yeni numarasını bulmalıyım. kimde vardı ki bunun numarası?
kimde olursa olsun isteyemem ki.zaten numarasını verdiği kişiye, kimseye verme demiştir. ancak birinin telefonundan numarayı çalmam lazımdı. akla gelen tek isim ahmet abi.