bugun tuylerimi diken diken eden olay

kızılaydayım atatürk bulvarı üstünde. saat 16:00 gibi, bir baktım hep liseliler. 13-18 yaş arası öğrenciler... meğer bugün liselilerin günüymüş ankarada akşam 7 ye kadar. polis biranda saldırıya geçti ve biber gazı attı. tabi bu çocuklar hemen kaçtılar. daha sonra kolej, hastaneler bölgesinde toplandı bu grup. baktım gene aynı lise öğrencileri... polis nasıl oldu anlamadım 1 sokaktan bir anda bu grubun 20m ilerisinde bitiverdi. kimse ne oldu anlamadan 4 tane liseli kızın üstüne direk nişan alarak gaz bombalarını attılar, o yetmedi arkadaki akrep 1 tanesinin karnına kocaman gaz fişeğini attı. kızların hala "memur bey yalvarırım yapmayın üstümüze niye atıyorsunuz bunları" diye bağırışını ve sonrası acı ile yerde kıvranışı hala gözümün önünde. herkes geriye kaçarken bu kızlar polisin önünde kaldı ve polis bunları coplamaya başladı. resmen öldüresiye döveren ben, arkadaşım ve gruptan 2 kişi bunları hemen oradan aldık bizde tabi cop yedik. bunlar yere yığıldılar, gözlerinden yaşlar geliyordu. arkadaşım arabasını hacettepe hastanesine parketmişti ve hemen arabaya bindirdik bunları. bize ilk soruları "abi sizler sivil polis değilsiniz değil mi?" "allah aşkına bize zarar vermeyin" dediler. ulan içim çok kötü oldu. "neden öyle düşündünüz" dedim. "abi ambulanslar yaralıları aldı bugün ve içinde sivil polis vardı, aldıkları yaralıları ambulansa alır almaz dövdüler ve o ambulanslarla gaz bombaları taşıdılar, kimseye güvenemiyoruz" dediler. bu arada bir yandan anneleri ve babaları telefonda arıyorlardı; o kadar kötüydüler ki annelerine "hazal'ın evinde yemek yedik anne geliyoruz eve" dediler dudaklarında kan akarken birisinin. hepsinin kolları kızarmıştı (şimdi morarmıştır eminim), birinin dudağından biriinin burnundan kan geliyordu. ben dönüp bunlara "sizin burada ne işiniz var, buralara neden" geldiniz dedim. "abi biz gelmezsek, biz sesimizi çıkarmazsak kim çıkaracak" dedi. yeminle tüylerim diken diken oldu bir şey diyemedim. batıkentte oturuyormuş hepsi. evlerine kadar bıraktık, yolda giderken gaz bombasının etkisinden 2 kere kustu bir tanesi, bir ara soğuk kola aldım büfenin birinden bunlara buz niyetine tuttular suratlarına... bunlar gencecik, pırıl pırıl kızlar... daha sonra eve gitmeden bir avmye uğradım mutafak alışverişi için. kafelerde oturan ve saçma sapan konularda konuşan abileri ve ablalarını görünce utandım ve bir o kadar kızdım...

işte o kızlara atılan gaz bombaları:

http://imgim.com/img_20130603_213508.jpg

bu kızları bir daha görür müyüm bilmem ama o 4 kıza hayatlarında, gururlu ve onurlu mücadelerlerinde, ufacık bedenlerinde taşıdıkları kocaman yüreklerine uzun ve güzel ömürler dilerim. sizinle gurur duydu bu abiniz.