direniş sırasında çekilen işkenceler

okuduklarım arasında en tüyler ürperteni de bu sanırım...

" bugün gündoğduda herşey sakin başladı. saat 1 e doğru burgerkingin önünde sloganlar atıyorduk. polis bir anda tomalarla ilerlemeye ve kalabalığın gerisine 15 ten fazla gaz bombası atmaya başladılar. kalabalıkla birlikte sevincin önüne sürüklendik. sunsetin oraya çıkmaya çalışıyorduk ama o yola da 5 6 tane gaz bombası atıldı. o yüzden sol taraftan caddeye doğru koşmak zorunda kaldık. arkama baktığımda 30 metre kadar ötede polisi gördüm. koştuk ve ilk aradan sahile attık kendimizi. nefes alınmıyodu. çimlerin üzerinden swiss otelin hizasına kadar koştuk. orada toplanmaya çalıştık. alsancak tarafından toma ilerlemeye başladı pasaportun otarafta da polis vardı. toma çimlerin üzerinden üzerimize geldi ve o cildi yakan nefes aldırmayan suyunu üzerimize sıktı. geri dönmeye çalıştık gözümü açmaya çalıştığımda iki toma olmuştu. göz açmak çok mümkün olmadı açtığımda da ıslanmış olan gözlüğümden pek bişey göremedim. üç kez sanırım su sıktılar üzerimize. kaçabileceğimiz bir yer yoktu denize atlayanlar düşenler oldu. polis anonsunu duyduk gözaltına alma emri verildi. sahil kenarında sıkıştık. oraya oturduk. 4 kızdık, bir tane çocuk yanımıza oturdu. kimsenin elinde bırak polise saldırmayı kendini savunacak bişey yoktu. polisler yanımızda oturan çocuğu "biz sizden daha vatanseveriz huur çocuğu" "sizi biz koruyoruz çakallar" diyip jopladı. ben ömrümde böyle nefret görmedim. bize "kalkın" dediler ellerimiz havada yürüyoduk. iki tane polis "siz anca içip içip çimlerde s.kişmeyi bilirsiniz" diyip bizi de jopladı. yanımdaki kız arkadaşımın yüzünden maskeyi koparıp "bunu mu takıyosunuz bi de huurlar" dedi. cafeler tarafına koştuk bir tane doblonun içinde adam gördük bizi zütür abi bi yere diye yalvardık. 4 kız iki de tanımadığımız ama direnen pırıl pırıl iki gençle birlikte bindik arabaya. burdan ona teşekkürler. bizi güvenli bir yerde taksiye bırakmasını rica ettik. o da bi yerde bizi taksiye bıraktı, neresi olduğunu bilmiyorum gözümü açamıyordum. taksiyle eve dönebildik. evet sevgili arkadaşlarım, yemediğimiz hakaret, kimyasal, dayak kalmadı. arkadaşımın kolunun fotoğrafını paylaşmıyorum ebeveynlerimiz endişelenmesin maksat. biz de bu vatanı seven insancıl erdemli insanların çocuklarıyız. ne nefret ettik ne bir sopa taş attık. ama o polislerin bize ve özellikle erkek arkadaşlara davranışını gördüğümde insanca onlara birşey anlatmanın mümkün olmadığını anlamış bulunuyorum. bir sitemim de çeşitli örgütlere partilere, NERDESiNiZ!! neden insanları örgütlemiyorsunuz? nerdesiniz ya? "birazdan polis dağıtır burayı" diyip meydanlardan çekilip insanları yalnız bırakmak mı dava anlayışınız? diğer sitemim de kendi arkadaşlarıma,, sözü lafı geldi mi demokrası parti yok efendim özgürlük akp ülkeyi satıyor diye konuşmayı biliyorsunuz... NEREDESiNiZ? ayrıca şunu belirtmeden geçemeyeceğim, artık akp li olmanın cehaletle cahillikle bi ilgisi yok. artık kendinizi savunabileceğiniz hiçbişey yok. vicdansız kansız satılmış nefret dolu insanlıktan bir nebze olsun nasibinizi almamışsınız! bir süre dinleniyoruz şimdi, yarın meydanlarda yine görüşürüz nasılsa candostlarıyla. kendinize iyi bakın. "

ezgi s.