okuyun da cahil gitmeyin piçler

ismet Paşa taşlanacak... ismet Paşanın bir bakanına yumurta atılacak... M. Kemal'e ve adamlarına hakaret edilecek ve bunları yapanlar sağ ve salim kalacaklar... Eskiden olur muydu bunlar?

Vesayet rejimi taraftarları, egemen azınlıkların sözcüleri, Sabataycı büyük medya, resmî ideoloji meftunları feryat ediyor: Türkiye'de demokrasi tehlikededir!.. Basın hürriyeti kısıtlanıyor!.. Diktatörlüğe gidiliyor!...

Bunların hepsi abartmadır, yaygaradır.

Bendeniz Müslüman bir muhalifim. Muhalefetim dar siyasî bir muhalefet değil, kültürel bir muhalefettir. Diyorum ki: 1923 yılı dışında Cumhuriyet tarihimizin en hür, en serbest, en çoğulcu, en demokratik çağındayız.

Ebedî Şef M. Kemal, Millî Şef ismet Paşa, 27 Mayıs 1960, 12 Mart 1971, 12 Eylül 1980, 28 Şubat devirlerinde böyle geniş bir hürriyet, serbestlik, çoğulculuk yoktu.

Bugün Başbakan bir üniversiteye gidiyor ve taşlanıyor...

Böyle bir şey M. Kemal iktidarında ve rejiminde olsaydı ne olurdu?

Hemen olağanüstü mahkemeler kurulur, kanunsuz tutuklamalar yapılır, Yargıtay'a baş vurup itiraz ve temyiz etme hakkı olmaksızın gazeteciler, siyasetçiler, yazarlar idam edilirdi.

Günümüzde devlet ve hükümet adamları yumurta yağmuruna tutuluyor.

Başbakana ve bakanlara ağır hakaretler ediliyor.

Başbakan yargıya müracaat ediyor, bazen davayı kazanıyor, bazen kaybediyor.

ismet Paşa taşlanacak... ismet Paşanın bir bakanına yumurta atılacak... M. Kemal'e ve adamlarına hakaret edilecek ve bunları yapanlar sağ ve salim kalacaklar... Eskiden olur muydu bunlar?

ihtilalci ve darbeci generallere bırakın hakaret etmek, en hafif şekilde bile itiraz edilemezdi.

Türkiyede ingilterede isviçrede olduğu gibi ve kadar hürriyet yoktur ama, M. Kemal, ismet paşa ve darbe yıllarına nispetle çok ama çoook hürriyet ve serbestlik vardır.

itiraz edecekler, ama cezaevlerinde gazeteciler var diyecekler...

Cevap: Onlar basın suçlarından tutuklu değiller.

Cumhuriyet ve Sözcü gazeteleri ne kadar ağır muhalefet yapıyor, onlar tutuklanıyor mu?

Bendeniz Türkiye'nin bugünkü düzenini, sistemini, rejimini, gidişatını beğenmiyorum ama muhalifim diye yalan söyleyemeye, iftira etmeye, abartmaya da hakkım yoktur.

Yakın tarihimizde şapka meselesinden nice vatandaş asılmıştır.

Yüz karası istiklal mahkemeleri terör estirmiş, binlerce vatandaşı idam etmiştir.

insan haklarına, millî kimlik ve kültüre aykırı Türkçe Ezan kanunu çıkartılmış, en ufak bir itiraz ve iniltiye bile izin verilmemiştir.

Bursada bir vatandaş 1930'lu yıllarda Ulucami minaresine çıkıp Ezan-ı muhafazidî okudu diye yer yerinden oynamıştır.

Evet tekrar ediyor, bir muhalif olarak şunu söylüyorum: 1924'ten bu yana en geniş hürriyet, çoğulculuk, muhalefet bugün vardır.

Polisin Başbakanı taşlamak isteyenlere engel olması asla zulüm ve baskı değildir.

ingiltere başbakanına taş veya yumurta atsalar oranın polisi de harekete geçer ve korur.

Polis biber gazı ve su sıkıyormuş; gaz gözleri yaşartıyormuş, su ıslatır, üşütür ve hasta edermiş... Bunlar çocukça şikayetlerdir.

Bugün çok şükür hiçbir vatandaş inançlarından, fikir ve görüşlerinden, yasal sınırlar içindeki muhalefetinden, tenkitlerinden dolayı idam edilmiyor. Bırakın idam edilmek, rahatsız bile edilmiyor.

Zavallı iskilipli Âtıf Hoca, şapka kanunundan önce yazmış olduğu broşür yüzünden idam edilmişti.

Sen Başbakanı taşla, büyük devlet adamlarına yumurta at, bin türlü rezalet çıkart ve polis müdahale edince faşizm var, diktatörlük var diye yaygara kopart... Yavuz hırsız ev sahibini bastırırmış.

Bu adamlar dünün teröristlerine fidancıklar diyor.