sabah oldu yine amk

hala uyuyamıyorum. belki aylardır belki bi senedir böyle. yok amk ne yapsam olmuyor. uyuyamıyorum. saat 9-10'da bile klksam gibtiminin uykusu gelmiyor bi türlü. gecenin bi yarısı kafayı çizmek üzere bi halde sokağa atıyorum kendimi tüm sokakları caddeleri tek tek dolaşıyorum, koşuyorum, oturuyorum yok amk geçmiyor. kafamaki düşünceler, sinir, stres, baskı bir anda öyle bi biniyor ki üstüme hiç sebebi yokken orayı burayı dağıtıp duvarları yumruklayasım geliyor. hani öyle b pislik durumdayım ki niye böyle olduğumu bilsem bi şekilde çözmeye çalışacam. yok amk düşünüyorum. bazen neyi düşündüğümü düşünüyorum. bulamıyorum. hani tetris oynarsın da tüm sıraları dizmişsindir o dıbına koduğum uzun çubuğu beklersin ya bütün boşlukları doldursun diye, ha işte onu bekliyorum sanki amabu metaforda gibtiminin çubuğunun neyi temsil ettiğini bile bilmiyorum. gibeyim böyle bunalımı.

özet:kafanız gibilcek gibiyse hiç okumayın zira benimki yeterince gibik.