hayatımın son 8 ayını anlatıyorum

aslında anlamıştım o heyecanın ardından eve koştum yan daireye kamerunlu öğrenci değişim programıyla gelmiş gençler taşınmıştı . bizden ekmek istemek için kapıyı çaldılar 2 kişiydiler ben evde yalnızdım kısa boylu olan kapri giymişti paçasından siyah bir şey sarkıyordu ama anlayamamıştım . neyse mutfağa o mutlulukla koştum yarım ekmek vardı onu aldım pat diye bir ses duydum kapı kapanmıştı ve mutfak kapısında 2 iri kamerunlu beni bekliyordu o günü çok iyi hatırlıyorum kısa boylu olan sürekli yarağını kulağımın arkasına koyup aynadan bana bakıp gülüyordu uzun boylu olan dibimi boş bırakmadı bütün gün dibimi dövdüler işte sonra kızı unuttum .pişmandım...

pişmanlığın ardından ne olacağını düşünmek bile istemiyordum ilk uçakla senegale tatile gittim , orada iç savaş devam ediyordu uçağımız korsanlar tarafından kaçırılmıştı herkesi gibtiler uçakta inene kadar her yerimizden gibildik sonra inişin ardından hava alanı önünde hepimize diz çöktürdüler onların patronu mahmoud sauf diye bir adamdı beni beğendi karısı yaptı her gece dibimi dövüyor , mutluyuz.