küçükken yaşadığım ibretlik

Ve o an gelimşti artık şu pleysteysın denen aleti görecektik (öyle umuyordum)

-hadi artık oynayım
+tamam oynamak isteyenler beni takip etsin ozaman(zavallı bilmiyor ki neler olacak)

ördek yavrusu gibi takip ediyoruz bunu baya zengindi bu binler evleri falan çok güzeldi 2 veya 3 katlıydı onu hatırlayamadım herneyse ak işte takipteyiz üst kata çıkıyoruz merdivenleri çıkıyoruz bu en önde plesteysına sahip olmanın verdiği bir havayla yürüyor sonra hala net hatırladığım kahverengi bir kapıyı lap diye açtı bize bakar şekilde odanın içine hop diye girivermiştik bianda işte tam o saniyelerde hayatıma yeni bir yön veren manzarayla karşılaşmıştım ahmetin annesinin bacak arasında neden yara vardı ahmetin babası annesinin o yarasına neden pipisini sokuyordu ahmetin babasının taşakları neden paraşüt gibi büyüktü tam 15 sn boyunca kitlenmiştik bir tür travma geçiriyorduk ki kadın koşturarak bağırarak bizi itip kapıyı kapadı ahmetin babasının bize bakışını unutamam odadan çıktık 2-3 dk boyunca konuşamadık kendi kendime soruyordum neden böyle yapıyolar nereden öğrendiler derken durumunn az biraz farkına vardık ahmet bitmiş bir haldeydi gitmemiz gerektiğini anladık yine girdiğimiz kapıdan ahmetin acı bakışlarıyla çıktık hepimizin hayatı değişmişti o gün evde hiç konuşmadım bütün gece neden böyle bişey yaptıklarını düşündüm