0
@223 entryni okudugumda ucup gitmistim, cevaplamak icin kelamlarimi daha usturuplu secebilmek ve ana fikirden uzaklasmamak adina sober olmayi bekledim.
sondan baslayayim,
aslinda ben kurtulmak istemiyorum. ama zaten istesem de kurtulamiyorum. denedim, olmuyor. yoksunluk, yoksunluk, yoksunluk. cigeri 5 para etmez bir huurya gonlunu kaptirip kopekler gibi agib olaraktan sana cektirdigi herseye ragmen carpinti ritminde en ufak bir azalma olmamasi gibi bir sey bu. secme ya da tercih edip etmemenin muhakemesini yapabilme safhasini coktan gecmis bulunmaktayim ve bununla alakali en ufak bir problemim yok. son cumlen yeterince aciklamis neden genel tavirimi senin de tahmin ettigin sekilde surdurmeye ozen gosterdigimi. en azindan seninkinden sonraki 5-6 entry'de acikca gorebilirsin neden bu sekilde bir anlatim dili sectigimi.
bugune kadar saykedelikler bana, ben de onlara karsilikli olmak uzere belki de haddinden fazla ulvi anlamlar yukledik. asidin ilk 6 saatinden sonra burundugu o buhran, bohem haline kelimenin tam anlamiyla taparim ben. dusuncelerim tam da istedigim sekilde cok net olurlar. birbirine karismazlar. kendimle sanki karsimda bambaska biri varmis gibi konusurum icimden. soberken aklimdan gecen fazlasiyla yogun dusuncelerimin bulanikligi ve bunun verdigi rahatsizlik ucar gider, beynimdeki o rengarenk karnaval hic bitmesin isterim. su sefil hayatimda boyle bir guzellik bulabilmisken ve bu doygunluk kendimi bu kadar iyi, mutlu hissettiriyorken bundan vazgecmek icin hicbir neden gormuyorumu gectim, goz ucuyla bakmaya tenezzul bile etmiyorum.
ama malesef h oyle degil. ona karsi cok caresiz bir haldeyim. tamamen kontrolum disinda oluyor hersey. aliyor eline sazi bildigin bdsm yapiyor uzerimde. neyse ki under effect halinde kendimi iyi hissettiriyor, aci vermiyor. 9 sayfayi da okudugunu soylemissin dolayisiyla defalarca dile getirdigimi gormussundur: kurtulmayi denedim. olmuyor. 6 ay tertemiz gezdigim de oldu. bitiremiyorum. tamamiyle salmis, olsem gam yemeyecek duruma gelmis durumdayim. bununla alakali yenilgiyi kabul ettigimi kendime itiraf edebilecek kadar olgun bir dusunce yapisina zaten sahibim. disaridan bakinca bir kacis noktasi ya da bahane olarak gorundugunun farkindayim. uzerine diyebilecek bir seyimin olmamasidir aci olan.
stankfist'i ne de guzel hatirlatmissin tam olarak anlatmak istedigimi, anlayan birilerinin oldugunu gozume sokarak; "i don't want it. i just need it. to breath to feel to know that i'm alive" seklinde. aslinda bunun nasil bir anlam tasidiginin farkinda olan bir insan benim hali hazirda icerisinde bulundugum durumu olabilecek en net sekilde gorebilen insandir. sadece bu cumlenin uzerine sayfalarca yazip derdimi anlatmasini da bilirim. ama ne gerek var? sen neyden bahsettigini belki de en seffaf haliyle zaten gormussun. ben zaten anlatsam altina yazacagim tek cumlelik ozet o olacak.
ben ilerde ne olurum su an muamma. karsilacagim her turlu sona ya da yepyeni bir baslangica eyvallah diyorum. planim, eger sonum olacaksa bugune kadar yaptigim hicbir seyden pisman olmayarak terk-i diyar eylemenin huzuruyla son bulacak hersey. ama yok yepyeni bir baslangic yapacaksam da hic olmadigi kadar simgibi sarilacagim ona. elimden gelen mucadeleyi verecegim.
bana kendimi cok iyi hissettirdin dostum ve bunu tum samimiyetimle soyluyorum.
Tümünü Göster