uyusturucu bagimlisiyim

@200 insanlari uyusturucuya iten cesitli ama azinlikta sebeplerr var. farkindalik konusunun klise oldugunun "farkindayim" lakin madde kullanimi bir noktaya kadar tercih meselesi olarak seyredebiliyor. bir cizgi var ve asildiginda iradenle basbasa kaliyorsun.
sorunu yanlis anlamisim ben. boyle bir aciklama yapmayi dusunmuyordum ama olabildigim kadar icten bir sekilde vereyim cevabini.

oldukca varlikli ve sevecen bir ailem var. onlar hicbir zaman samimiyetsiz anturajlarindan gibayet etmediler. ben de kendimi bildim bileli kalabaliktan rahatsizim. elbette benim de yakin, iyi niyetli dostlarim var ama herbiriyle ayristigimiz ortak bir nokta mevcut. malesef empat'im ve bunun farkinda degilken gecirdigim nobetler yuzunden basladim ilk defa uyusturucu kullanmaya. renkler, notalar, kokular ve bilimum guzelliklerin yogunlugundan rahatsiz olmak ben de istemezdim ama dusunce hizimi frenleyecek bir seylere ihtiyacim vardi. dolayisiyla yedigimin onumde yemedigimin arkamda olmasindan cok daha buyuk bir sorundu bu benim icin. daha once farkina varabilseydim cok daha farkli olurdu ama su an 32 yasindayim ve o zamanlar iletisim caginda degildik. dolayisiyla bilimsel anlamda empatinin ne oldugu hakkinda en ufak bir fikrim yoktu. beynimde neler oldugunu bilmedigimden kimseye kendimi dogru bir sekilde ifade edemedim. gerisini az cok tahmin edebiliyorsundur. sadece bir yerden baslamak ve start noktana agib olmak yeterli madde bagimlisi olmak icin.
umarim yeterince aciklayici olmusumdur.