otobüs camından kızlara bakıp

rusyada bir insanın sebepsiz yere hapse atılmasını dünyaca bilinen birşeydi.

haklar devletin verdiği kadar. birinin ölmesi pek yankı ve sorgu çıkartmaz, hele bir fahişenin ölmesi, devlet buna kar olarak bile bakardı

ama bunu yapacak olan devlet değil, çatışmaların sinirinin atmak isteyen bir avuç parasız askerdi. liderleri kadınınkinden daha sert aksanlarıyla ""bakın burada bir kedi buldumm. üstelik sahipsizz ahhha""

""ona biraz süt vermemiz sanırım sorun olmazzz"" bakarsın merhametimize karşılık o da bize süt verir"" diye kaykırarak kadına doğru yürüdü çocuk adamı kocaman bozlarıyla bir kennara atıp kadının

ucuz ama işlemeli blüzünü yırttı ve göğüzlerini tokatlamaya başladı "" çocuk nefes almaya başlayabildikten sonra annesine tecavüz edecek olan askerlere saldırdı. bu girişimi mahsum suratına bir kaleşnikov yiyene kadar sürdü.

bir terslik vardı kadın bağırmıyordu sadece canı yandığında refleks olarak ses çıkartıyodu. bu askerleri kızdırdı ""hey birinin bu kediciğe hayat vermesi lazım hadi şunu biraz canlandıralım"" cülmesini bitirir bitirmez

kadının elbisesini tamamen parçaladılar ve kediciğe hayar vardiler. kadın ilk defa çığlık attı

iki tane rus askeri rusyaya girmişti fakat ana kapıdan değil. arka kapıdan. bir süre sonra kadın direnmeyi aklına getirsede artık çok geçti 4 tane bizon yavrusu bir kadına tecavüz ediyordu

askerler sapık değildi sadece cinsel ihtiyaçlarını azıcık şiddetle yerine getiriyorlardı. çocuğun büyüyünce yapıcakları arasında bu bir hiçti.

dönt asker bir sana eserini adeta bozuyordu. monalizaya işiyorlardı, pisa kulesini yıkıyorlardı, yunan tapınaklarının kolanlarını çalıyorlardı. bir süre sonra kadın acıdan veay zevkten bayılmıştı

askerler işilerini bitirdikten sonra kadının kafasına sıkıp evden çıktılar. yaptıklarının eseri ve kanıtı baygın yatan küçük çocuktu onu unutmadılar. bilerek bıraktılar. böylece çocuk devlete başının kaldıramazdı.