çocukken magnum alacak parasi olmayanlar buraya

minimilkler vardı o zaman ya 5 bin liraydı ya da 50 annem camdan parayı atardı kaybolmasın diye o kadar dikkat ederdim ki havada yakalardım yanımda herkes kornet magnum falan yerken ben hep sütlü daha güzel hem yetiyor bu bana ben seviyorum bunu diyordum ama hep onlara imrenerek bakıyordum şimdi bile magnum kornet falan yerken aklıma gelir bunlar üzülürüm amk ama güzel günlerdi yine en azından yokluk nedir arkadaşlarımı neden kıskanmam hiç şimdi daha iyi anlıyorum şımarık değildik amk biz elimizdekiyle yetinirdik kimse bilmezdi içimizdeki fırtınaları ağlamazdık her şeye belkide böyle adam olduk amk bak hüzünlendim yine

edit: ne zaman bakkala girsem bi çocuğun bişeyi alacak parası yoksa alır veririm ona sizde öyle yapın binler biz belki kimseden böyle bir hareket görmedik ama siz yapın en azından onlar büyüdüklerinde ben magnumu 20 yaşında yedim demesinler bizim çocukluğumuzda abiler vardı onlar ekgib etmezdi hiç bişeyimizi desinler