bu sefer güldürmek için gelmedim

ister nesil ayrımı yapın, ister yapmayın. sizlere kardeş belki de bir abi tavsiyesi.az once bir yerde okudum anılarım değreşti paylaşayım dedim. saygı duyarsanız sevnirim.

okulda yerli malı haftası gibi bir şey vardı tam hatırlamıyorum. babam yaş pasta ve şeftali almıştı eve. meyve evimize çok girmez o yuzden ayrıntılı yazdım.3 kardeşim daha var 6 kişi yaşıyorduk.biz pastave şeftalimizi yerken annem mutfaktaydı yerli malı haftası için bir şeyler hazırlıyordu bana.en azından ben öyle sanıyordum.

ertesi gun okula gittim. herkes annesiyle gelmişti benim annem yoktu. evde bakmak zorunda oldugu 2 küçük kardeşim vardı. abim büyük bakıma ihtiyacı yok. arkadaşlarım börekler çörekler poğaçalar getirmişlerdi. anneleriyle övünüyorlardı. serkanın annesi vardı gülşah teyze. beni masum masum köşede otururken gördü yanıma geldi. berkay ne var dedi çantanda. uzattım.gel bizim yanımıza dedi. kalktım yanlarına gittim.

gülşah teyze çantayı açtı. içinden bir dilim pasta ve 3 adet şeftali çıktı. çok utanmıştım annem o kadar hazırlık yapmıştı benim için.biz pasta ve şeftali yerken mutfakta yerli malı için yiyecek hazırlıyordu bana. ağlamaya başladım. koşarak eve geldim. anneme bağırdım çagırdım beni küçük düşürmüştü insanların içinde. dalga geçmişlerdi gülmüşlerdi bana. fakir olmak kötü bir şey miydi?

anneme hakaret etmeye devam ettim. annem dayanamayıp ağlamaya başladı. benim payıma düşen pasta oydu. yemedim.şeftalileri de size getirmeden ayırmıştım dedi. başımdan aşagı soguk sular döküldü sanki. donup kaldım.ne kadar pişman olsam da fayda etmedi. özürdilesem de ben kendımı affetmedim hiçbir zaman.

ve şimdi o koca yürekli kadın, sultanım,herşeyim, annem.bir avuç toprağın altında.ne yapsam boş artık. geri gelmeyecek. sarılamayacagım ona artık. ruyama girsin diye erkenden uyumam da fayda etmeyecek biliyorum.

siz siz olun hayatta olan sevdıklerinizin kıymetını bilin.ben bu soze ınanmazdım ama gercekten öldüklerinde değerini anlıyorsunuz ve her şey için geç kalmış oluyorsunuz