1. 176.
    +3
    bak kardeşim, ben eski bir itfaiyeciyim altı senemi verdim bu işe, mahalle dilberleri çok iş attı da bize, bakmıyorduk. kimi zaman ağaca çıkan kediyi, kimi zaman alevler arasından bir bebeği kurtararak kahraman oluyorduk o an için. kimi zaman ise insanların yanan arabalarına evlerini hortumumla suluyordum, onlara bir gram olsa umut vermek için. ama hayat işte. aslında doktor olmak isterdim de... itfaiyede ilk zamanlarda tabi zorlanmıştım o demir çubuğa tutunarak tırmanıp inmek zor işti vesselam, ama o alarm çaldığı anda dünyada hiç bir şey o yangından daha önemli değildi. bir gün yine bir yangın çıkmıştı bir evde, sanırım elektrik kontağıydı, gittik söndürdük. ama arkadaşlardan biri sigortayı kapamamış mı ne olmuş, çocuk odasına girdiğim sırada bilgisayarın açık olduğunu gördüm, inci sözlük diye bir sayfa açıktı. merak ettim bakındım çok makara bir ortamdı, gibertmeler komik başlıklar eğleniyordum kendimce ve derken o an! senin açtığın gibimsonik bir başlığa denk geldim. sonra bir tane daha bir tane daha.. hortum elimden düşüverdi. elim ayağım titriyordu.
    şu an ben söyledim arkadaşım yazdı. felç oldum o gün ve işi bıraktım. peki işsizmiyim? hayır, sadece bir tane misyonum kaldı o da hortumu zütüne sokmak ve inan bunu başarmak için sadece ama sadece bir adımım kaldı.
    ···
   tümünü göster