bazı ateistlerdeki garip mantık

şimdi yapılan büyük bir yanlış var. öncelikle islam'ı mantıksız bulan adam kendini ateist olarak görüyor. bu bir sıkıntı...
kardeşim siz ateist değilsiniz öncelikle. tek özelliğiniz, islamiyete inanmıyor oluşunuz.

geleyim ateizmin en fıtıfıtılı konularına. şimdi herkesin kafasında bir tanrı fikri var. her şeyden haberdar ve her şeye gücü yeten bir tanrı...
fakat bu tanrı, yaşadığımız evrende değil. yaşadığımız evreni yaratan şey kendisi. yaratma sebebi ney? bilinmiyor. çoğunlukla "sınav" hede hödö deniyor ama geçiniz...
eğer ben bir evren yaratacak olsaydım acaba kurallarını kendi var olduğum gerçekliğe göre mi koyardım, yoksa tamamen orijinal kurallar koyarak olaya çok daha derin bir boyut mu katmak isterdim?

diyelim ki tanrı birinci şıkkı seçti ve kendi var olduğu gerçekliğin kurallarını aynen kullanarak (kendisi için) sanal bir evren yarattı. biz bunu bilgisayar simülasyonu gibi düşünelim. tanrı bizi gözetliyor ve hatta kontrol ediyor diyelim. peki bizim tanrıya karşı bir etkimiz olabilir mi? mesela kendisiyle haberleşebilir miyiz? eğer iki gerçekliğin kuralları da aynıysa, neden olmasın? bu ilk şıkkın sıkıntısı şu: eğer tanrı ile bizim gerçekliğimiz aynı ise, temel mantık kurallarımızın da aynı olması gerekiyor. yani "tanrı yaratılmamıştır, sonsuzdur" tamamen hükümsüz olur bu durumda. ayrıca her şeye gücü yeten bir tanrı da olamaz bu. çünkü kendi gerçekliğine hükmedememekte kendisi...

diyelim ki tanrı ikinci şıkkı seçti ve tamamen orijinal kurallar koydu bizim gerçekliğimiz için. bu durumda, bizim tanrının gerçekliğiyle hiçbir bağımız olmuyor. yani "yaratılmamışlık ve sonsuzluk" tanrı için bu kez geçerliyken, tanrıyla bizim aramızda her hangi bir etkileşim olması mümkün değil. bir kere, bütün inançlara göre evren sona erdiğinde gideceğimiz yer tanrının yanı. fakat kurallar aynı değil? oraya gidip ne yapacağız? bu gerçeklikteki tecrübelerimizi(günah/sevap) orada nasıl bir yargı süreci bekleyecek?