insanların hep bir yanı yalnızdır

o yanı sevdiğin kız bile dolduramaz o yanına baktıkça hüzünlenirsin kapansın diye üstüne gidersin gidersin gidersin kapattım sanırsın bir süre sonra patlak verir durduk yere hayattan aldığın zevk biter.

Hiçbir şey yapmak istemezsin her şey boş gelir sana dinlediğin müzik rahatlatır sanırsın bir süre sonra oda ağırlık yapar durduk yere dolar gözlerin anlamazsın sebebini bir anda her şey uzaklaşır en yakınında ki bile birkaç yüz kilometre ötede olur sana öyle gözükür.

Tüm yaptığın muhabbetler sana boş gelir yalnızlık sana vurduğunda... Her gece rüyanda görmeyi istediğin kişiyi görmek istemessin bile uykunun seni rahatlatıcağını düşünürsün sabah kalkarsın aynı tak devam ediyor belki, 1 haftan böyle geçmiştir.

Sonra sabah 'okula, işe, dershaneye, arkadaşlarının yanına ve belki sevgilinin yanına' gittiğin sadece mutlu olmak vardır aklında sadece anlık mutlu olursun (belki sadece mutlu olduğunu sanırsın).

her gün olan olaylar dikkat edince hep aynı bir çılgınlık yapayım desen bile bara gidiyorsun. 3-5 kıza bakıyorsun belki konuşuyorsun eve atıyorsun. Sonra bir çılgın yapayım dediğinde yine aynısını yapıyorsun.

bunu buraya niye yazdım bilmiyorum kaç aydır adam gibi giriş bile yapmıyorum buraya
sadece içimi rahatlatmak istediğim için yazıyorum galiba.