hobbitköy hatıralarım ve frodonun yolu

Sabahın ilk ışıklarıyla moriaya gidecektik. Sığınabilmek için küçük bi tepeye tırmandık. Hobbitler uyumuştu. Gandalf ben ve aragorn nöbetteydik. Midillimiz birden yerinde zıplamaya başladı. Bu kötü bir işaretti amk. Kelime i şehadet getirip ayağa kalktım. Kurt ulumalarını etrafımızı sarmıştı artık. Bunların bir kısmı taş çemberin dibine kadar yaklaştılar. Kocaman kara bir kurt silueti çemberin boş bir
yerinde dikilip bizi süzdü. Sonra, adeta sürüsüne saldırı emri veren bir komutan gibi, tüyler ürperten bir uluma koparttı. ‘’tekbiiiiiiiir !!! 11 ‘’ diye bağırdım bende. Bizim grup ‘’allaah u akbaaaar ‘’ dedi ve sahneye gandalf çıktı. Asasını kaldırarak iri adımlarla ileri çıktı. Kurtların reyizlerine bakıp ‘’seni’’ dedi notmal bi ses tonuyla. Sonra etrafı süzünce şiddetlenip ‘’giberim huur çocuuuuu !! ‘’ diye bağırdı. Kurdu tehdit ediyordu. Anasını gibmekten bile bahsetti. Kurt müthiş bir sıçrayışla üzerine atladı o sıra bir kiriş sesi duyduk. Legolas çoktan okunu yayından çıkarmıştı. Kurdu indirdi. ‘’anasını gibtim onun’’ dedi gülerek. Gandalf aragorn ve ben ileri çıktık. Kelebeğimi sallamaya başladım tekrar. Sonra kurtlar geri çekildi.