hobbitköy hatıralarım ve frodonun yolu

Kar anlamsız bi şekilde baya yükselmişti. Diz kapağıma kadar geliyordu amk yürümekte zorlanıyorduk. ‘’bu düşmanın bir oyunu mu acaba ? ‘’ dedi boromir. ‘’onun fırtınalara hükmettiğini duymuştum’’ diye devam etti. Sonra kar biraz dindi. Ardından rüzgar da dindi. Hızlanmaya başladık lakin fırtına güç toplamış bir şekilde geri döndü. dıbınakodumun yolunda daha 200 metre gidebilmiştik. Belki de 150 metre bilmiyorum. Yürümekte baya zorlanıyorduk. Ardından yamaçtan ıslıklar çalarak başımızın üzerinden geçip patikaya çarpan taşlar düşmeye başladı. Taşlar yuvarlandıkça büyük bir gürültü kopuyordu. ‘’hasgibtir karınca gibi ezilecez burada amk’’ dedim aragorna. ‘’bu gece daha fazla gidemeyiz’’ diye bağırdı boromir. ‘’aynen bu taşlar bizi nişan alıyor amk’’ diye söylendi ardından aragorn. Gimli cüsseli yapısına rağmen ilerleyemiyordu. Pippinde baya geride kalmıştı. ‘’ulan inşallah taşın teki pippini alır aşağı düşürür’’ derken tam ayaklarımın önüne taş düştü ve bulunduğum zemini parçaladı. Tek ayağım aşağı indi öteki ayağım zeminde kaldı. gibimi zeminin sivri yerine çarptım. Düşme korkusuyla ‘’aaallllaaaah u akbaaar tekbiiiiirr ‘’ diye bağırırken gandalf beni kavradığı gibi zemine çekti. Oturup gibimin acısının geçmesini bekledim.