ülkedeki ateistleri ve inançsız kesimleri

gördükçe, onlarla aynı safta olduğum için utanıyorum.

13 yaşında çocuk "tanrıya gerek duymuyorum" der.(facebooktan görmüştür ve havalı olduğunu zanneder)
biri çıkar tipsizim o halde inanmıyorum tanrıya der.(bir am uğruna anca bu kadar düşebilir bir insan)
ya da ne bileyim biri çıkar bilim adamları inanmıyor ben de inanmıyorum der.(bunlar da ayrı bir mal grubu zaten)
kız düşürme umuduyla inançsız görünenler vardır bir sabah allah kitap söver akşam olunca da tövbe çeker amk.(bunların ta amk)
bu nedenler çoğaltılabilir ama bu kadarı yeter bence.

not1:düşünün taşının inanmazsanız inanmayın ama yukarıda saydığım nedenlerden dolayı da inançsızlığı seçmeyin bence.

not2:inanmak ya da inanmamak üstünlük değildir biz insanlar için. önemli olan karakterimizdir ve insanlığımızdır.

ha aklıma gelmişken onun bunun düşünceleriyle hareket etmeyin herkesi dinleyin ve kendi doğrularınızı oluşturun ve bunlara göre hareket edin.

edit: tüm inançsızların böyle olduğunu söylemiyorum bu tarz insanların sayıca çok olduğunu söylemeye çalışıyorum. yalnış anlaşılmasın.