beyler ilk ve son olan aşk hikayemi anlatıyorum

...

kapı açılacak oğlum ben buradayım ölmedim diyecek diye bekledim bir zamanlar hep. ama hiç olmadı...

sonra babam girdi içeriye oturdu karşıma. odada yalnız ikimiz vardık. bana boş gözlerle bakıyordu. ya da doluydu bilemiyorum. ağlamaktan feri fesi kesilmiş bir adam vardı karşımda. 20 yıllık evli olduğu kadını kaybetmişti. onunda acısı çok büyüktü ama benimki en büyüğüydü.

dostlarım bu öyle birşey ki 'anne' evde ki tüm dengeyi kuran o. o gittikten sonra babam bana sanki dışarıdan tanımadığım, elin adamı olarak geldi. ben öyle hissettim sanki hiç tanımıyormuşum gibi onun dölüydüm fakat çok değişik bir histi. allah kimseye yaşatmasın.

teyzeler kahvaltılarını bitirince onlar yola koyuldular artık. kurban bayrdıbını bizle geçirdi adamlar onlarda haklı evleri yurtları var sonsuza kadar bizle kalamazlardı ki. daha kurban bile kesmemişlerdi anca yetiştirirlerdi. onlar son nasihatlerini ve yeniden uğruyacaklarını söylediler. yolcu ettik ardından amcamı istanbula yolcu ettik. komşularda artık çekilmişti yavaştan. koca bomboş evde ben babam gamze ve serkan kalmıştık. o da fazla durmadı serkan yani ben artık gideyim dostum ne zaman ihtiyacın olursa bir telefonun yeter dedi eyvallah allah razı olsun kardeşim görüşmek üzere tekrardan herşey için çok sağol dedim ne önemi var dedi gülümseyerek. onuda öyle uğurladık.