sevginin zor olduğu zamanlarda büyüdük biz

tabi bu aksiyonlar içinde, ders başlamıştı.. benim beyin cücük olduğu için ve gözüm hiçbişeyi görmediği için, koridorun boş olduğunu ve sınıfların kapılarının kapalı olduğunu sınıftan içeri girince anlayacaktım.. kapıyı açtım sanki keraneye girer gibi girdim içeri..tam esmerime günaydın diyecektim ki, düştü jeton..mal 40 kişi sana bakıyor, hoca dahil..bi günaydın desen ne olurdu orda halin mal..can'ın dolmuştan inerken kafasında kurduğu gibi, dolmuşta hoşlandığı kızı görüp, en azından bi iyi akşamlar diyim, muhabbeti açarım diye kafasında kurması sonucu, ineceği durağa yaklaşınca, dolmuş şöförüne ' müsait bi yerde inecek var ' diyeceğine 'iyakşamlar' diye dolmuşun içinde bağırması, dolmuş durduktan sonra züt olmanın vermiş olduğu eziklik ile dolmuştan inerken ayağının takılmasıyla, çamura düşüp, bir kaç saniye içinde kalkıp eve kadar depar atması gibi züt olacaktın ya sende az daha... dün akşam aradı gene can, yeni dönmüş ingiltereden, en son aradığımda japonyada idi. maçla ilgili geyik yaptık biraz, kadıköyde imiş, lafladık.. tarık'ın düğün var olm dedi napcaz.. konuştuk biraz...