birkaç ay içinde hayatım nasıl mahvoldu

alman lisesinde yabancı dil eğtiimi süperdi zaten ona değinmiyorum bile. onun dışında neredeyse herkes bilgimi farketmişti -burada kendimi övmüş gibi oluyorum kusura bakmayın-. kendimi göstermeye çalışan bir tip değildim, ama belli oluyordu karakterim, bilgim.. zaten ikinci sınıftan itibaren sürekli alman lisesini bilgi yarışmalarında temsil ettim, bu da böyle bir anımdır *

bu alaattin denen arkadaş son derece cömert olmakla beraber içli dışlıydı da. her şeyini paylaşırdı. valla ailesini pek hatırlamıyorum. ama beni ısrarla evine davet ediyordu.

gitmek istemezdim, la daha sokağa çıkmaya çekinen çocuktum, milletin evine gitmek tuhaf geliyordu. bir gün harbiden tuttu kolumdan zorla arabaya bindirdi. valla her insanın böyle aşırı samimi arkadaşı olmaz *

şunu da söylemeden geçemeyeceğim, okulda kendimi gerçekten farklı gösteren (yani zengin rolü yapan) biri değildim. neysem oydum, olduğu gibi söylerdim.

neyse işte alaattin'in evine özel arabayla gittik, üsküdar taraflarındaydı. ordan toplu taşıtlarla okula gelmeye çalışsan eben skilir. ama çocuğun özel aracı var dert yok..