cinlerle ilk iletişimim ve yıllar sonra

olm şaka maka, bak bir seni abi bildim ben, bu konuda bilgili birini bulmak pek kolay değil; inanıyorum sana. sorayım.

abi şincik ben bu varlıklardan çok korkuyorum. öyle böyle değil. gözümün gördüğü hiçbir şeyden ben de korkmam, ama göremediğim her şey için altıma sıçıyorum. bir kere yazın biraz kafam takılınca bir karabasan gördüm (gördüm mü denir amk). rüya mı gerçek mi bilmiyorum, ama gerçek olduğuna çok inanmıştım. şöyle gelişti:

yatağımdan kalkıyorum. gece de bu düşüncelerle uyumuşum. odamın kapısını açarken neden bilmem "ya yok olm yalan bunlar, varsa hani amk ehe ehe" gibi dalga geçtim. kapıyı açar açmaz rüzgar gibi bir şeyle yatağıma savruldum. çırpındım, kurtulmak istedim kurtulamadım. en sonunda bütün gücümü verip bir hışımla kalktım. kalktığımda da çok yorgundum, gerçek olduğuna yemin edebilirim.

ardından iki üç kere daha tekrarlandı. bunlarda da sağ tarafımdaki duvarda sanki biriyle konuşuyormuşum gibi. konuşuyor değilim, ama anlaşıyorum çok tuhaf bişey.

bunlar gerçek mi? gerçekse altıma sıçmam gerek mi?

korkuyom abi.