ölen gençliğimin hikayesini anlatıyorum beyler

Arkadaşım bana hiç acımadan o silahı doğrultuyordu bu sefer kaçıcak yerim kalmamıştı. Nereye gitsem beni vururdu. Bende artık bu olaylardan bıkmış bir şekilde gözlerimi
kapadım ve yere çöktüm.Vur bitsin artık bu işkence kanımda damarında bu zehirle yaşamak istemiyorum vur artık diye bağırdım. Başımı öne eğdim ve silahın tetiğini çekmişti
ve bir el patlama sesi duydum ama gözümü açınca vurulan ben değil arkadaşım olmuştu. Arkasından vuran da babamdı. Arkadaşımın yanındaki adam ise korkudan kaçmıştı. Babam onu yakalamaya giderken 'gitme nolur korkuyorum' dedim.Oda hemen koşarak yanıma geldi. Beni kucağına alarak hemen arabasına bindirdi. Arabada arka koltuğuna uzanmıştım. Bazı yaralarım hala kanamaktaydı ve acısını hissediyordum. Babam da geçiçek merak etme herşey iyi olucak dedi.Bu zaman içinde arka koltukta
halsizlikten bayılmıştım. Uyanınca karşımda bir doktor ve babam bana sevgi dolu gözleriyle bakıyordu.ilk başlarda bulanık görsemde sonrasında düzelmişti. Ayağımı oynatamıyordum. Doktora sorunca geçer ayağından ve bileklerinden çok kötü yara almışsın dedi.Şuan bütün yaralarını temizledik ve dikiş attık dedi.Ama korkulucak bir yanı yok diye ekledi doktor. Bazı kan testlerinin sonuçlarında aşırı dozda eroin aldığım görünüyor. Asıl seni etkileyen hastalık buydu , biraz daha geç kalsaydın ölebilirdin dedi.
Doktora dönerek ben zaten artık ölüyüm bu hastalıktan bu bağımlılıktan kurtulamam artık vücüdumu zehirlemiş durumdayım dedim. Babamda tedavi olucaksın hersey yoluna
giricek sen bunu istiyerek yapmadın dedi. Bende babama bakarak sen benim yanımdasın ya o bana yeter dedim. Doktor babama kenara çekip birşeyler fısıldadı ama ben
duymuyordum. Sonra biraz sinirlenerek ne konuştuğunuzu banada söyleyin benimde bilmek hakkım dedim. Galiba dün vurulan çocuk hakkında babanı almaya polisler gelmiş.
Hayır olamaz onu o vurmadı dedim. Kalkmaya çalıştım kalkamamıştım. Babamda en kısa sürede gelicem dedi daha babamın ellerini tutamadan polisler içeri girip babamın ellerine kelepçelerini takmıştı. Sadece arkada ona soyledıgım nolur gitme yalvarıyorum sözleriyle kalmıştı ve oda ağlayarak odadan çıkmıştı.


Babamın gidişini sadece arkasından ağlayarak izlemiştim. Babamın daha ellerin tutup öpmeden gene gitmişti ve bu sefer erken gelemeyebilirdi.
Babamın benim için kendi canını tehlikeye atıp benim için hapiste kalmayı göze alıyordu. Aslında bütün olan olaylarda benim suçum vardı.
O gece o evden cıkmasaydım herşey daha iyi olabilicegini düşündüm ama nerden bilebilirdim ki benim değer verdiğim önem verdiğim arkadaşımın
acımasızca canmı tehlikeye atarak uyuşturuya zorlayarak ölmemi isterdi.Ben bunları düşünürken kapı açılmıştı. Kapıdan gelen kişiler doktorum ve yanında da bir polis vardı. Polis hemen öne atılıp rahatsız etmiyorsam size olay anıyla ilgili bir kaç soru sorabilir miyim? Dedi. Bende itiraz etmeden kabul ettim. Yatağın yanındaki sandalyeye oturdu. Polis daha soruları sormadan babamın ne durumda olduğunu merak ettim ve polise hemen sordum. Polis ise şuan nezarethanede tutuluyor daha sorguya almadık demişti. Bende hemen bu durumu fırsat bilerek şahısı öldüren kişi bendim dedim. Korkmamıştım babam için canımı bile verebiliceğimi biliyordum. Polis ise şaşkın bakışlarıyla şahısı öldüren gerçekten sen miydin? dedi.
Bende tekrarlıyarak kararlı bir şekilde evet bendim dedim ve ben iyileşene kadar odamın kapısının önünde polisler bekletiiyordu. Doktordan başka
gieiş çıkışlar yasaktı. Doktorun verdiği ilaçlarını kullanmaya başlamıştım. Günden güne daha iyileşiyordum. Arada gene aynı titremeler oluyordu ama hemen müdahale ediliyordu. Artık bu hastaneden çıkmama sadece 1 gün kalmıştı. Kendimi toparlamıştım artık titremeler olmuyordu. Artık o gün gelmişti doktorun bana yazdığı ilaçları polislerle aldım ve nezarethanede bişi olursa revirde bunları içecektim. ilaçları aldıktan hemen sonra polis
aracıyla en yakın emniyet müdürlüğüne zütürülmüştüm. Beni nezarethanede 1 gün beklettikten sonra sorgu odasına almışlardı.Bu arada babamında sorgusu bugündü.Ben suçu üstlendiğim için önce beni almışlardı. Nezarethanede sandalye de oturup beklerken kilitli kapı açılmıştı ve
dışardan baş komiser gelmişti. Karşıma oturmuştu. Sorduğu ilk soru neden yaptın olmuştu. Bende yapıcağım birşey yoktu tehtit ettiler zorla alıkoydular beni dedim. Silahı nerden buldun diye sordular. Bende babamın evinden aldım babamın silahıydı aslında dedim. Baş komiser ise parmak izi için gönderildi dedi. Benim bundan korkum yoktu çünkü evde her zaman babamın silahıyla oynardım. Babamda gördüğü yerde elimden alırdı.
Bir kaç soru sonra nezarethaneye geri gönderilmiştim. Babamın sorgusuda bitince babamıda nezarethaneye alındığını öğrendim. Burda 2-3 gün bekletildikten sonra. Duruşma günü gelmişti.