bugün 22 yaşına 16 gün kalan ben

yapmam gereken tüm saçma işleri bırakıp 2 dakika sakin kafayla düşündüğümde aslında hepimizin babalarımızın anlık olarak normalin biraz üstüne çıkan libidoları sonucu oluştuğumuz gerçeğiyle yüzleşiyorum.. ve bu şuan yapmaktan nefret ettiğim ama var olduğum zaman diliminde mecbur kılındığım taktan işleri yapmamaktaki istemimi güçlendiriyor.. düşünsenize bir saniye önce kapı çalsa 10 dk önce aranıp dışarı çağırılsa ya da 1 saat önce televizyon karşısında sızsaydı babalarımız ya da o gece abiniz ablanız ağlayıp rahat vermeseydi şuan şu acınası hayatı yaşamıyorduk cidden çok ilginç.. aslına bakarsanız şuan bu satırları hiçbiriniz okumasa umrunda olmasa gibine takmasa bile gelecekte bir gün şuan kendi bedenimde bile oluşmamış çocuğuma not bırakıyorum işte bu her şeyden çok daha ilginç şuan oturduğum sandalyede ceza hukuku çalışmak yerine bunları düşünüyorum ve sen var olduğunda acaba neden ben diye sorma gereği duyacaksın bunun cevabını benim kadar sende arayacaksın.. diğer insanlar gibi ol dedi oldu demek yerine oluşumumuzun biyolojik gerçekliğinden öte zaman ve boyut mantığını anlamaya çalışacaksın.. ya da tüm yazdıklarımı babam yine fazla içmiş deyip boşvereceksin.. kendine gelecekte iyi bak hoşçakal..