beyler çok sevdiğim eşimden vazgeçiyorum

okudum.
ben de 30 yasındayım, sevgilimden yana yaşadığım sıkıntı şu oluyor:
bi sıkıntı hissettiğinde direk gelip benle konusmuyor. kafasında kuruyor soyle mi boyle mi diye, muhtemelen kendini rahatlatmak için boyle dusunmeye baslıyor ama benle konusmaya karar verdiginde kafasında senaryoyu yazmış ve bi nebze de buna inanmış oluyor. misal o da benim baskalarıyla gezip tozmak istedigimi dusunmustu ve kafasında bunu dusunup dusunup gunler sonra bana cok ustune geliyorum bunu farkettim demişti. ama halbuki o sıra işlerim yoğunlaşmıştı ve ben de hep 1-2 saatlik zaman ayırabiliyordum kendime, bu 1-2 saatlik zamanda da dısarı cıkıyordum.
konudan uzaklastım biraz da, demek istediğim şu: kızların genelinde var sanırım bu durum, al eşini karşına dogru duzgun soruna yonelik konuşun. konuşmadan da kafanda bence boyle kesin şöyledir diye şeyler üretme. tamamen senin kuruntun bile olabilir. yol yakınken al karşına konuş sen de kendini ondan çekmeye karar vermeden.