denek d 2389

ormanlık alana doğru hızlıca koşmaya başladım. ayaklarım çıplaktı çok hızlı koşuyordum. normalden kat be kat hızlıydım. nereye koşacağımı çok iyi kestirebiliyordum. yön tayini yapmak çok kolaydı. sanki 5 değil çok daha fazla duyu organım vardı. etraftaki sesleri çok net duyabiliyordum.

insan gözünün göremeyeceği uzaklıkta olan biteni çok net görebiliyor hatta duyabiliyordum.

amacım kasabaya inerek california türk konsolosluğuna gitmekti.

tüm gecemi koşarak geçirdim. nefesim tıkanmıyor, yorulmuyordum. birşeyler çok ciddi anlamda ters gidiyordu.

normal şartlarda 40 saati aşkın süre zarfında aç susuz uykusuz ve son 6 saati koşuyor olarak geçirmenin imkanı yoktu. heleki nerede olduğumu bilmeden büyük gerilim ve korku içinde bunları yapmam imkansızdı.

ama ben gayet sakin ve enerjitik hissediyordum.

sonunda kasabaya ulaştım