mağazada soyunma yerinde başıma gelen

Baktım iyi güzel oldu üstüme giydim şortu dışarı böyle çıkıcaktım amk.Bir an önce girmeliydim o havaya aldım pantolunu elime tam kabinden çıkıyodum dur dedim kendi kendime bişeyler düşünmem lazım yahu bu kılz ailgili böle hiçbişe demeden olmaz zaten bu şortla her türlü gibimi yapardım yani özgüvenim tavan yapmıştı olmak istediğim gibiydim ve aklıma Charlie reyiz geldi.Şimdi onun gibi davranıcaktım biraz ayıp konusucaktım espirili bi şekilde kızla. Dişarı çıktığımda aşşağısı dolmuştu amk bütün gözler bi anda bana yöneldi.Ve derin bi sessizlik olmuştu dedim noluyoruz amk. Sordum sesli bi şekilde bişeymi oldu dedim sesim çıkabildiği kadar ama dur bi dakika düzelt kendini olm Charlie gibi olmalıydım onun gibi konuşmama gerekirdi.O zaten her işten yırtan biriydi. Kimseden cevap gelmeyince kendimi role kaptırmış olmanın verdiği duyguyla hadi ama kızlar neden bakıyosunuz öyle dedim. Evet bunu dedim şu anda bile kendime inanamıyodum.Ruh hastasıydım herhalde amk o zamanlar.O kadar kadınlı erkekli yaşlı teyzelerin amcaların dolu olduğu yerde bunu söyledim.Ama inanın o zaman hiç garibime gitmemişti.O sırada yine cevap gelmeyince yanlarına yaklaştım ve kalabalığın arasında benle ilgili bi durum olduğu kesindide noluydou amk ne vardı.