babannemin hastalığı ürkütücü dinleyin

panpa ben daha 4. sınıfa giderken seneler evvel önce anneannemin bi olayına şahit oldum.

bi ara acayip korkuyodum şimdi ayrıntıya girmicem. apartmandan ne zaman insem sağ tarafta karanlık olan bodrumdan acayip korkardım ve orada yaşan yaşlı bi teyze vardı, geleni gideni olmazdı pek.

ben iyice kafayı başka şeylere takmaya başlamıştım o sıralar. aradan çok fazla geçmeden anneanneme ziyarete gittik ve beni ilk görüşte sorduğu soru " hayırdır ne korkuttu seni " oldu. döndüm anne niye anlatıyosun dedim. " ben bişey anlatmadım ki " dedi.

sonra anneannem elini ver bana dedi.
koydum elimi avuçlarının içine; gözlerime bak dedi.
koyulaşmış boncuk gözlere bakamadım ulan! hemen çektim gözümü.
sonra bana;
sen evinin aşşasında sağ taraftan korkuyor muşun doğru mu?
diye sordu

o an daha cok korktum ama belli etmedim felaket durumdaydım.
o gün evden çıkarken annem bana dönüp " oğlum o delidir boşver sen onu" dediğini hala düngibi hatırlıyorum