bana liseli olmadığınızı kanıtlarsanız

tsubasa için kalkardım sabahın köründe sonra pokemon'un jeneriğini kaçırmamak için teletubbies saçmalığına dayanırdım. 12 gibi okula giderdim. akşam eve koşa koşa gelirdim tsubasa'nın tekrarının son 5 dakikasını falan yakalamak için. bazen şanslıysam pokemon'un tekrarına denk gelirdim. marmara depremi olurken atari'de alaaddin oynuyordum. counter - strike yeni çıkmıştı hemen almıştım. fifa 99 oynamaktan uyuyamazdım haftasonları. ilk defa çıkan taso pikaçuydu. wilt chamberlain öldüğünde üzülür gibi oldum. erol taş ölünce duygulandım. kemal sunal ölünce haykırarak ağladım. ama beni en çok üzen ölüm braveheart filminde william wallace'ın freedom diye bağırdıktan sonra karnına bıçak sokmak suretiyle öldürülmesi olmuştu. o cd'yi çıkardım vcd player'dan sonra bir daha da takmadım.