herkes yaşadığı en korkunç

mahallede kuzenimle sataşacak adam arıyoz. özellikle hedefimizde okulun bi hademesi selehattin var evine falan işiyoduk hatta evi altındaydı okulun. neyse bi bakkal ile selehattin konuşuyo bizde karşıya oturmuşuz ama aklımda ona sataşmak yok.bu bakkalın elinde doner bıçağı gibi bişey var 2 genç onla şakalaştı buda şakacıktan kıçlarına vurdu falan.o anda kuzenim olcak muallak abi şu kelede vur demezmi.kel derken selehattini kastediyo tabi.kan beynime sıçradı selehattin bini kalktı üstümüze yürüyo elinede aldı o doner bıçağını gelin lan gelin diyo.biz son hız kactık zaten yakalayamaz bizi diye.lan şansıma sıçayım tam karşı taraftan bize doğru şişko binin teki gelmezmi35-40 yaşlarında. selehattin dedi tuuut şunları. adam açtı kocaman kollarını kuzenımı tam tutacak bu bi manevrayla kurtuldu bundan. bende arttırdım hızımı tam kurtulcam tuttu beni puşt. arkadan sımsıkı sardı kollarımı. hırsız falan sandı adam.a.q bırak diyom abi bırak diyom dinlemiyo puşt. kurtulmaya çalışıyom ama boşuna adam ayı gibi. selehattin bini muzaffer bi edayla ağır ağır geliyo bana doğru. böyle korkmadım ömrümde sanki bağlamışlar seni tren gelip ezcek bana doğru gelişini bekliom çaresizce.tam o an bi mucize oldu kuzenım itti bunu bırak lan diye bağırarak. dengesi bozuldu o an son kalan gücümle bi hamle yapıp geriye ittim adamı. koşmaya başladık ben orrrooossspu çocukları diye bağırdım kaçarken.