hapishaneden çıkıp yeraltı dünyasına girdim

9.bölüm:roller değişiyor

o kalabalıkta herkesin birtten sadık'a saldırdığını görüyorum. murat beni çekip ordan uzaklaştırıyor.
-murat, olum adamı öldürücekler lan.
-yapabiliceğimiz bişey yok atalay. gardiyanlar halleder.
-adam bize yardım etmişti.
-senin yaşaman için bunları yaşıyor.
-biliyordun, murat, biliyordun.
-yat uyu. yarın reisliğimizi ilan edicez.
kısa bir süre önce bıraktığım gece ağlamalarım.bu gece yeniden canlanıyor. murat üst kattan kafasını uzatıp bana aptal olmamamı söylüyor.ben hassas birisiydim. hapishane benim için değildi. hapishane güçsüzler için değildi. burada duygusal veya fizik açısından güçsüz olmanız delirmeniz için yeterliydi.
ertesi sabah oldu.
murat şaşalı bir sofra kurmuştu dışardan getirttiği pastırmalar yağlı peynirler sofrayı doldurmuştu. benim gözlerim ise sadığı arıyordu. sadığın sağ gözü ile birdaha göremeyeceği ve avukatının talebi ile burdan sevk edileceğini öğrendik.
vicdanım rahatsızdı fakat burdan gitmiş olması beni biraz rahatlatmıştı. murat öğlen ki konuşması için hazırlanırken. bende içerideki iyi kişileri bulup bize kazandırıyordum. öğlen olmuştu murat koğuşun ortasına gelip konuşmasını yaptı;
-acı çekmişler, acı vermişler, hikmetin zulmünden kaçanlar veya kaçamayanlar;bundan böyle bunların hiçbiri ile karşılaşmayacaksınız. koğuşun bundan sonraki lideri benim. yardımcım ise atalaydır.
yardımcı olduğumu orda öğrenmiştim. murat buraya geldiğinden beri eşitlikten bahsediyordu hatta benim dışarda onun patronu olacağımı söylemişti. herşeyi beraber ayarlamıştık. yardımcı olduğumu duyunca kafamı kaldırıp muratın gözlerinin içine bakmıştım.kin bürümüştü gözlerini. daha fazlasını istiyordu, beni korumak için girdiği bu demir parmaklıklarda daha fazla yükselmek istiyordu.bir insan dört duvar arasında ne kadar yükselebilirdi ki arşa değebilir miydi mesela, gökyüzünde uçabilir miydi?
yine kitlenmelerimden birini yaşamıştım. murat sözlerine devam ediyorudu;
-bundan böyle kimseye zorla zar oynatılamayacak, kendi isteğiyle bile bundan sonra kimse tuvalet köşelerinde inletilmeyecek,bu mapusta bu rezalet yapılmayacak, benden habersiz içeriye silah, telefon sokulmayacak. yakalarsam içeride veya dışarıda büyük patronum sizinle uğraşır. itirazı olan var mı ?
koğuştan hiç bir ses yoktu ızbandut selami avuçlarını sıkmış çaresiz bakıyor. hikmet ise yüzüstü yatıyordu. sinan ve cemil ise ilk fırsatta bizim tarafımıza geçecekti roller değişiyordu. hikmet büyük patronun bizi korumadığını öğrenince neler olacaktı. muratın çok ani hamleler yaptığını o an farkettim. gerçekten gözünü kin bürümüştü ve daha fazla yükselmek istiyordu.bir insan dört duvar arasında ne kadar yükselebilirdi ki arşa değebilir miydi mesela, gökyüzünde uçabilir miydi?