23 yaşında en değer verdiğini kaybetmek

23 eylül 2012, yolculuk günü beyler. Biz bu arada kendi aramızda yüzük falan takmışız 1 yıl olmuş neredeyse, yolculuk günü ve önceki gün aile ziyareti helallik isteme falan görüşemeyiz diye 21 eylülde vedalaşacağız öyle planlıyoruz. 21 Eylülde aldım şirketin arabasını (3 yıl olmak üzere bir pazarlama şirketinde çalışıyorum, bu yüzden araç ihtiyacımı çok zorlanmadan karşılıyorum), gezdik tozduk ettik, gitmeden yapmak istediğin bir şey var mı dedim, uzun bir süre lahmacun yiyemeyeceğim şimdi yiyelim mi dedi, Kadıköy hacıoğluna gittik lahmacun yiyoruz ama son 1 saatimiz, sonra tam 137 gün görmeyeceğim. Lokma inmez aşağı, yutkunursun geri çıkar, konuşursun sesin çatallaşır, böyle iğrenç bir pgiboloji yok. Kendi ellerinle gönderiyorsun, son dakika mı bozacaksın delikanlılığı? 1.5 yıl kadar olmuştu sigarayı bırakalı, gitsin de bi sigara yakayım falan diye bekliyorum. Normalde de alkol alan bir insan değil, ama durduk yere "orada bir yudum dahi alkol almayacağıma, seni üzecek veya zor durumda bırakacak şeyler yapmayacağıma yemin ediyorum" dedi durduk yere. Erkeğiz ya amk, gerek yok git istediğini yap, aldatsan bile burada bekliyorum ben seni dedim. Ama yemin ettim bir kere dedi, bir yandan o son dakikalar geçsin diye can atıyorum, bir yandan son dakikalarım geçmesin amk diye içim sızlıyor. Böyle bir çelişki içindeyim yani. Neyse gibe gibe bitti o dakikalar da, bıraktım evine, geçtim kendi evime.

Yazları/bayramları ben memlekete gidince biraz beyin giber derecesinde sorduğu, sıktığı, kıskandığı için kendime de onu orada rahat bırakacağım diye söz verdim. Neyse beyler geldi 23 eylül, gözüm döndü bastım gittim Atatürk Havalimanına. Anası babası ablası teyzesi vs hepsi orada ama gibimde değil, yine de tedbir amaçlı bir kız arkadaşını da aldım yanıma bir sıkıntı olursa "okuldan arkadaşlar yalanını" daha rahat yesinler diye. Bi yarım saat daha göreyim, yeter. Girdim havalimanından içeri, iki tur attım sıra bekliyorlar check in için. Ablası gördü beni, işaret etti bizim kıza. oha ne yaptın ne ettin babam burada bilmiyor musun faslı, neyse tanıştık babasıyla ama okuldan arkadaşları olarak. bizim okuldan diğer giden kız da orada beraber gidecekler, öteki çocuk gitmiş 10 gün öncesinden. NEyse ayrılık vaktı, tokalaşıp vedalaştık, tam giderken fotoğraf çektim, ve gözden kayboldu. Artık yoktu