kadokuz7

Bugün de yine zihnimi oyalayan bir durumu sizler ile paylaşmak istedim.
Maske takarız; sen, ben veya o farketmez. Herkes bir sahteliğe bürünür tanışmalarda. Kiminin sahteliği tümden, saf yalandan kaynaklanır, kimininki sadece sahte bir tebessümden. Kimi olmak isteyip olamadıklarını gizler yalanlarına, kimi olmaktan utandıklarını. Hepsinin tek bir gayesi vardır: "Karşıdakine normal görünmek." Eğer birde karşıdaki de aynı karardan giriyorsa parçaya, aynı tondan görüyorsa resmi, aynı yalanlarla tanışıyorsa...

... Işte o zaman Holywood tarzı bir muhabbet açılır, kusursuz bir iletişim kurulur, onlarca "ortak nokta" bulunur.

Tabii sadece tanışılan günün sonuna kadar. Sonraki gelişlerinde samimi olmanın verdiği aptal dürüstlükle gelirler, sanki tanışırkenki kişi kendileriymiş gibi. Ve artık yalanlar ortaya çıkmaya, kötü özellikler sergilenmeye, anlaşmazlıklar çıkmaya başlamıştır. Bu safhada şahısların tek kalan "ortak yönleri" yalanlarını belli etmiş olmaktır. Iletişim kısa sürede bozulur 3-5'ten fazla görüşülmez.

Fakat şahısların ikisinin veya birinin dürüst olduğu ilişkiler konulu ferre filmleri kusursuz başlamasada; ikili ilişki ilerledikçe, karşıdakinin dürüst davrandığını görüp daha doğal davranmasıyla kusursuzlaşır. Bu tür ilişkiler zaman içerisinde sorunlarla karşılaşılıp çözüle çözüle sıkılaşır, şahısların duygusal ve tutkusal uyumuna göre ebedi aşka ya da ebedi dostluğa dönüşür.

Bunun için ki siz siz olun. Ciddi anlamda söylüyorum tanışmalarda siz siz olun maskeye bürünmeyin. Dürüstlüğünüz karşısında kalan kişi de iyi ya da kötü benliğini ortaya çıkaracaktır. Farklı düşüncelerinizi duymak isterim, esen kalın.

Ord. Pgiboloji Uzmanı Barış.