bir aşk hikayesi daha dinlemek isteyen gelsin

Günden güne artan evhamlı halim çevremdekilerin gözünden kaçmıyordu. sürekli bir çaba içerisindeydi samimiyetine pek güvenmediğim insanlar. ara sınavlarımın kötü geçmesi rehber öğretmenimin gözünden kaçmamış olacak ki yanına çağırıp konuştu benimle. aşk yüzünden hayatımın kötüye değil iyiye gitmesi gerektiğini. karşılık beklenirse bunun aşk olmayacağını. aşkta herkesin kendinden sorumlu olduğunu söyledi. toparlanmam gerekiyordu. zor oldu ama biraz toparlanmayı başardığım günlerde. selin'in bize katıldığı nadir öğle aralarından birinde 5 dakika kadar yalnız kalma fırsatımız oldu masada. dayanamayıp:
- nasılsın selin ?
- iyiyim xxx. sen nasılsın görüşemiyoruz pek.
- iyi olmaya calısıyorum. evet bize zamanın kalmıyor ki başkalarından. o çocuğu kastederek zarfladım aralarındaki ilişkinin boyutunu bilmediğim için.
- yaa sorma bende sizinle olmak istiyorum ama mecburiyetten.
- keyfine bak. mutlu ol yeter.
- teşekkür ederim xxx.
Bu konusma belki onun için sıradan bir konuşmaydı ama benim anladığım şey artık kendi yoluma bakmam gerektiğiydi. öyle de yaptım. bütün çevremi değiştirdim serhat dışında. yeni arkadaşlıklar kurdum yeni insanlar tanıdım. kısa süreli ilişkiler yaşadım yıl sonuna kadar. derslerimi de ihmal etmeyip son sınavlarda gayret ederek ilk dönemdeki notların biraz üzerinde notlar aldım. Bu defa uzatmadım veda işini. aşk bana göre değildi. gönlümde yeşeren ilk gül fidanı da dikenini batırmıştı daha açmadan. bana göre değildi aşk işte. sevmemeliydim kimseyi. Yaz tatilinin ilk haftasını evde geçirdikten sonra peder beyin yıllık iznini almasıyla birlikte tatil yolu göründü. Didim.. Hayatta beni en çok mutlu eden yerdi orası. seve seve gittim. ilk ay bittiğinde herşey normale dönmüş gibiydi. serhatla arada bir telefonlaşıyor diğerleriyle görüşmüyordum bile. mesaj atanlara cevap vermiyor ölü taklidi yapıyordum bir nevi. Ta ki o mesaj gelene kadar...