kapı çaldı ve düşündüğüm gibi

annemle birbirlerine baktılar. ikisi de bu kararı galiba önceden vermişlerdi.
-kalan eşyalarının hepsini ikinci elciye satarız yarın, kira sözleşmesinin geri kalan kısmını da veririz.bu şehirden gidiyorsun artık unut bu şehri.
-benim okulum var baba,ben bu sene kalsam bile seneye yemin ederim bitiririm. çok çalışırım yemin ederim baba
dedim ağlayarak resmen yalvarıyordum. okulun bu derece hayatımda yer ettiğini bilmiyordum. babam hiç bir lafıma karşılık vermiyordu artık. galiba artık boşuna dil döküyordum.
hiç birşey söylemeden annemle beraber dışarı çıktılar. evde yalnızdım.
gitmem artık kesinleşmişti,bu durumu pıtırcığa haber vermem lazımdı en azından onu son kez görmem lazımdı. telefondan aradım akşam telefonu kapalıydı.
defalarca aradım
defalarca
defalarca
dünyamı değiştiren o kapı zili bir kez daha dünyamı değiştiriyordu. farkedebiliyordum bunu.
elimi, yüzümü yıkıyordum bunların hepsinin bir şaka olmasını diliyordum. kendimi tokatlıyordum, kanatacak kadar vuruyordum.
lanet olasıca kapı zili çaldı gittim açtım