kapı çaldı ve düşündüğüm gibi

Pek laf sokma gibi yada laf çevirme gibi bir özelliğim olmasa da
-Yiğit otur sen ben zütürürüm dedim.
Bana sadece baktı, omzuna dokundum yere otur der gibi. Oturdu kalktığı yere. Pıtırcıkla beraber odasına doğru gidiyorduk. Aslında gereksiz bi davranıştı yaptığım şey, bunun benim kadar Pıtırcık da farkındaydı. Kapıya kadar bıraktım ve geri döndüm salona. Millette bir uykudur almış başını gidiyor. Herkesin gözler kaymış her an uyuyacaklar gibi vaziyet vardı.
Pelin:
-Bize müsade artık dedi
Saat her ne kadar geç olsa da yatacak yer sıkıntısı olduğu için kalmaları için ısrar etmedim. Geldikleri için teşekkür ettikten sonra salona geldim ve günün adamıyla başbaşa
kaldık. Koltuğa oturdum tam karşısına. Bana seslendi:
-Baksana bi! Benim yerimde olsan şu an ne yapardın ?
-Bu güzel günü uykuyla tamamlardım
-Güzel gün mü? Resmen herşey ters gitti
-Mesela ne gibi?
-Başım ağrıyo dedikçe eve insanlar geldi
-Kendi evine neden gitmedin o zaman?
-Pıtırcık çok ısrar etti
Kafam inanılmaz karışmıştı bu cümleden sonra, nasıl olabilir böyle bişey? Kutlamadan bu yana arkdasından ayrılmayan Yiğiti Pıtırcık mı çağırdı? Neden böyle bişey yapsın? Madem öyle bu yiğitin tavırla niye böyle ?