bu zamanda türk olmak

sürekli belirtilir Türk olmanın verdiği gurur. oysa ben o gururu yaşamış insanlardan birisi değilim. benim kararım da değildi Türk olmak. anlatılagelen orta asya hikayeleriyle göğsüm kabarmaz. çinlilerin çin seddini örmesiyle mutlu olmam, sevinmem. kızmayın bana bu sözlerim için. bir yunan olarak doğsaydınız bu kezde yunan milliyetçiliği yapacaktınız. istanbulun sizin olduğunu düşünecektiniz. bu yazıyı yazmaktaki amacımda işin Türklükte bitmediğini belirtmek, göstermeye çalışmak.
benim gerçek manada gurur duyduğum şey çanakkalede hayatını, varlığını bizim gibi saçma bir nesile feda eden bir ecdadın torunu olmak. gurur duyduğum şey Hasan Tahsin'in izmirde yunan askerini görüpte silahına davranması. milliyetçilik kavramı kulaklara fısıldanmadan önce Kürtlerle aynı topraklarda omuz omuza yaşamaktır.
isterdimki bütün Türkler o çanakkaledeki 15 yaşındaki çocuklar kadar humanist olabilseydi. bir ırkı yüceltmekten ziyade kendini tüm insanlıkla eşdeğer görebilseydi.