inci sözlük sairler tayfasi siir yarismasi var

HOŞÇAKAL...

Sabahları yağmur sesiyle uyanılan... herkesin boğazlı kazaklar giydiği...
hüzünlü yüzler taşıyan o insanların...
duman altı kahvelerde kitap okuyarak...
ve hep o sevdiğimiz şarkıları dinledikleri...
bir sahil kasabasında yaşamak istiyorum artık...
yolda yürürken kimseyle selamlaşmamayı özledim...
hem de çok...

sen şimdi kırılıp üzülürken...
bu yazdıklarımı okurken ben çoktan gitmiş olacağım...
oysa taa başta konuşmuştuk bunları seninle...
gideceğimi... daha doğrusu kalamayacağımı...
kimseye... ve hiçbir yere ait olamayacağımı...
daha ilk gün anlatmamış mıydım ben sana..?

'büyük ihtimal vedalaşmadan giderim' demiştim...
işte şu an telefonu açmıyor oluşumun nedeni de...
bu vedalaşmama adeti...

sana yazdığım ilk ve son mektup bu...
en azından artık sana hiç yazmadığımdan şikayet etmeyeceksin...
atıl kuru bir vedalaşmadan...
çok daha anlamlı bir şey bırakıyorum sana giderken...
yapacağın her şeyi olduğu gibi... şimdi soracağın soruyu da biliyorum...
ellerini saçlarının arasından geçirip 'neden..?'
diye mırıldanıyorsun şu an büyükihtimal...
ve büyük ihtimal sol omzunla pencereye yaslanmış haldesin...

'neden..?'

çünkü her şeyi bilmekten...
ve her gün hep aynı günü yaşamaktan...
ve senin bu aynılığı hiç fark etmeyişinden yoruldum...
geleceğin saati... bana söyleyeceğin ilk sözü...
kavgalarımızın sonunu...
ve o sonlardan sonra ne olacağını... nereme dokunup...
bana nasıl sarılacağını biliyor olmaktan çok yoruldum...

'biz' olmaktan onur duyacağımı söylemiştim sana...
ben 'biz olmak' kavrdıbının...
benden tamamen vazgeçmek olduğunu bilmiyordum o zamanlar...
yine o zamanlar ben...
bana asla yalan söylemeyeceğin yalanına da...
çok inandırmıştım kendimi...

o zamanlar cep telefonunda...
'seni boğuyorsa ayrıl o zaman o kadından' mesajını da bulmamıştım...
o mesajı okuyunca anladım ki...
esas benim tek kişilik derin ve büyük nefeslere ihtiyacım var...
o mesajı okuyunca anladım ki...
insan kendi eli ile yazdığı masaldan bile mutlu sonla çıkamıyor artık...
anladım ki sende gidecek yürek bende ise kalacak mide yok...

seni sana ve kim bilir daha kimlere bırakıyorum...
kendimle olmaya... yalnız kalmaya...
kısacası nefes almaya gidiyorum ben...

not: yedek anahtar paspasın altında...
ve paspas da tıpkı senin benim için olduğun gibi kapının dışında...

Jeanne D`arc