1. 1.
    +9 -11
    beyler bundan 13-14 sene evveldi 9-10 yaşlarındayım. o zaman turgutluda oturuyom. biz 4 erkek kardeştik. çocukluğum hep abilerimin yanında güvende geçti ben en küçük çocuktum çünkü. ben 10 yaşıma geldiğimde bi abim evlenmiş 2 taneside çalışmak için şehir dışına gitmişlerdi. bir anda onların gitmesiyle evde yapa yalnız kaldığım günler başladı. babamlar köye giderdi ben evde yalnız kalırdım okula gidip geliyorum diye. neyse gündüzleri sıkıntı olmazdı ama geceleri karanlıktan tırsardım. bir gece garip gölgeler görüyorum* ama felaket bi şekilde resmen gölgeler kapı arkalarında dans ediyo şarkı falan söylüyo. neyse o korku arasında güç bela uyumuşum. ne kadar uyudum hatırlamıyorum ama sanırım bir kaç saat sonra uyandım ve uyandığımda 3. kattaki evimizin balkonunda ayakta duruyordum. korktum ağlayarak içeriye koştum. yatağıma dönemedim. mutfakta küçük bi kanepe vardı ikili kanepe dediklerimizden. onun üzerine yattım ağlaya ağlaya uyumuşum. ama gece hiç biter mi?

    devam etmemi isteyen şukulasın. 5 şuku gelince devam edicem. çükü gelirse eksi sayarım
    ···
   tümünü göster