hayatımın amına koyan kız gelin beyler

yolculuk günü gelmişti. sabaha karşı 4 gibi yola çıktık. içim içime sığmıyordu. herşeye gülüyordum. evet maldım ben. hemde çok maldım. neyse vardık fethiyeye. ölüdenize felan gittik. daha aramadık hasanı. gezdik biraz aradık sonra geldi ölüdenize oda. sonra hep beraber evlerine gittik. arabadan indik apartmana doğru yürüyoruz pencereden biri bakıyor. sapsarı saçları, gözleri parlıyor. o an dünya duruyor işte benim için. sadece ikimiz kalıyoruz. 1 dk felan kesiyorum. arkadan babam ittiriyor yürüsene oğlm diye. çıkıyoruz yukarı. 3er 3er çıkıyorum merdivenleri. açıyor kapıyı hoşgeldiniz diyor o muhteşem sesiyle. hoşbulduk diyorum ama çok kötü birşey oluyor ve sesim kılıyor. heyecandan mı ergenlikten mi bilemiyorum ama kulağa hoş gelmediği kesin. giriyoruz ben bi ellerimi yıkayayım lavabo nere diyorum. gene kırılıyor sesim. gel diyor göstereyim. ellerimi yıkarken seyrediyor beni. havlu veriyor ellerime. gülüyor bir yandanda. ömrümün yarısını alıyor o gülüş...