üniversitede umduğunu bulamayan tayfa

oha lan aranan kanları bulduk.

5 senedir odtüdeyim, bir iki senem güzel geçti aslında,

hareketli yıllar yaşadım, entrikalı yalan rüzgarı misali bir ilişki, liseden devreden, siyaset, bilim ve aydınlanmanın eşliğinde büyülenme, tanrıya olan inancın kaybı,

ve daha sonra, yaşadığın topluma dair olan inancın kaybı, ve insana ve insana dair olanlara olan inancın kaybı,

what would you do when all you believe in turns out be a lie? aman tanrım olamaz böyle birşey, senin 18 senede 35 bin nüfuslu sahil kasabasında kurduğun yaşam, bu yaşamı üzerine oturttuğun değerlerin hepsi bir palavraymış,

bu beni inanılmaz allak bullak etti, hala kendime gelemedim.

baktım işin içinden çıkamıyorum, erasmusa gideyim dedim, gittim, çok güzel geçti zira iyi bir break oldu benim için,

ama geri dönünce, tam bir çıkmaz, yine bu ülkenin kaosu yine bu ülkenin cahil insanı yine bu ülkenin yüzeysel, şekilci insanı.

bıraktıklarım aynı kalmamış, entrikalı 7-8 senelik ilişkim artık kesin bir son bulmuş, okulum 1.5 sene uzamış (1 senesini ben okumayacam lan diye okulu bırakma girişimimde takmıştım, erasmustanda yarım dönem girdi)

ve şu an kendime bakıyorum, yapayalnız bir adam, okul-market-ev üçgeninde yaşıyor, belki ayda bir kez kızılaya gidiyor, bölümündeki dönemdaşlarını bile zar zor tanıyor,

arkadaşlarım mezun oluyor, benim ise sanki tıp okur misali okulum olmuş 7 sene, herkes birşeyler yapıyor üretiyor, ben ise hala öğrenci, ailemden para almaya utanıyorum, ama çatır çatır harcamaktanda hiç çekinmiyorum, arada çeviridir özel derstir kazanıyorum birşeyler ama süreklilik yok.

keşke diyorum, keşke o innocent zamanlara dönebilsem, lisedeki 11 kişilik birbirini karşılıksız seven erkek arkadaş grubuna tekrar dönebilsem,

gece 3 posta attığı adamın yatağında sevgilisi o derse geç kalmasın diye arayıp uyandırdığı kızdan haberim olmasaydı, tamam sevgilim uyandım teşekkür ederim diye birde çocuğa adamın koynundayken incelik yaptığını görmeseydim,

tüm arkadaşlığın bir elektrik faturası, bir yüksek lisans bursu yüzünden kanlı bıçaklı ilişkilere döndüğünü görmeseydim keşke,

kimseye lisedeki gibi karşılıksız güvenemeyeceğini öğrenmeseydim keşke, evrimin bilimi varlığından ve doğruluğundan emin olmsaydım keşke, klagib atatürk milliyetçisi sünni müslüman biriyken hayat çok daha kolaydı,

bu kadar karmaşa yoktu,

bilimin, insanlığın birikiminin yeni nesillere aktarılması amacıyla 18.yüzyıl aydınlanmasıyla yaygınlaşan üniversitelerin bu halde olduğunu görmeyeydim keşke, ben artık arkadaşlık kurmaya, bir kadınla ilişkiye geçmeye, sevgili olmaya korkuyorum,

çünkü çok büyük bir risk, aşkından öldüğün, çimlerde kucağına uzanan o samimi kadının 30 liralık vizitesi olan hayat kadınından bile daha iğrenç şeyler yapmış olması olasılığının yüksekliği,

lanet olsun diyorum, keşke 18 yaşımdayken ölseydim.