moralim anasının amı gibi

yaklasık 3 hafta önce babam kadar cok sevdigim amcamın vefatıyla basladı bu taktan günler. son on günde de 2700 küsür lira para kaybettim. son kaybettigim para bugündü.

bunun pesine 2 senedir cıktıgım kız arkadasımla tartıstım, sinirden hakaret ettim, küfür ettim, onunla da bitirdik.

ve bu hafta teslim etmem gereken ödevler ve girmem gereken quizler var.

son 2 saattir poker face bir yüz sekliyle, evdekilerle de konusmadan tek basıma oturuyorum salonda, karanlıkta.

eger borcunuz yoksa, sevdiginiz insanlar halen hayattaysa ve sizi cok seven bir kız arkadasınız varsa, su an kendinizi dünyanın en sanslı insanı sayabilirsiniz.

su an dısarı cıkıp sabaha kadar sokakta dolanasım var ama burası öyle bir yer de degil.

keske bana yakın biri olsaydı aranızda, oturup dertlesseydik.

su yasadıklarımı anlatabilecegim, anlayacak bir insan da yok cevremde.

özetle kendi kendimi gibtim, nasıl bir huur cocuguysam. insallah ölürüm.