kardolar ibretlik hikayemi anlatıyorum gelin

hava yağmurlu fırtına var falan dedik atraksiyon olsun yürüyerek gidelim amk yarım saat falan mesafesi vardı. yürüyoruz hacılar ama manita gibi değiliz onu geçtim arkadaş gibi bile değiliz lan kafayı yiyorum ben. kızın manitası benim ama o nurinin koluna girip yürüyo lan diyorum dıbına kodum rezil etme beni elaleme gel koluma gir bari gün sonunda ayrılıcaksakta ayrılırız ama gavat damgasını yedirtme bana. gittik fuara falan bu beni hiç giblemiyor dedim senmisin beni giblemeyen hadi bakalım diye verdim kendime gazı. aldım yanıma bizim yunusu onla bakıyorum kitaplara falan ekipten ayrı takılıyoruz. neyse akşam oldu eve dönücez bunla hala konuşmuyoruz. kızları bi arkadaşın babası arabayla bıraktı evlerine biz yürüme gittik yine.