Cocuklugunda belki yuzlerce kez, oyun oynarken kumuna bulandigi piril piril denizin onundeydi.. Ay isiginin vurdugu siyahlik, gumus gibi parliyordu. Doga, bu kasabaya bu gece de cok comert davranmisti.. Bu durgun denizin boyle sessiz sedasiz durduguna bakmayin, o'nun her sirri bu denizin icindeydi. Bebekliginden bu yasina kadar.. Agladiginda, uzuldugunde penceresine kosar, bu denize bakarak aglardi, sevindiginde, mutlu anlarinda, yine bu denize bakarak derin bir nefes cekerdi.. Kafasi bozuldugunda bu denizin yanindan yurur, o'nun mavisinde huzur bulurdu.. Narince sarkilarini soyleyen dalgalara kulak verdi, masal anlatiyorlardi yine. Sicak yaz gecelerinde penceresi acik uyudugu uykularini animsadi.. Guldu. Babasi sabahin korunde uyandirirdi, bir guzel yuzerler, ardindan kumda kosarlardi.. Tesekkur etmeliydi denize, ayakkabilarini cikardi. Ayak bileklerine kadar suya girdi.