Esen'in feryatlarini duyan birkac kisi iceri girdi, babasinin cesedi ustune kapanmis bir halde bagirip cagiran zavalli kizi kopardilar babasindan. Esen karsi koyamadi, gucu tukeneli aylar olmustu. Babasinin solgun, mat yuzune son kez bakti. Acıdan dişleri zangırdarken, kapi yavasca kapandi, kapi araligi azalarak yok oldu, babasina vedasi boyle sonlandi. Kollarindan tutanlar o'nu biraktiklarinda yere yigildi. Bacaklari tutmuyordu.. Yerde kaldigi birkac saniye icinde bilinci yerindeydi, ve o an kararini verdi. Esen'i yerden kaldirdilar. Yuzunu yikadilar, su icirdiler. Kendini toparlamaya calisti, aklindakini uygulayacakti.. Usulca annesinin yanina gitti, hic birsey demeden sarildi boynuna. Ayni sekilde annesi bagrina basti onu. Yuzunu ellerinin arasina aldi, gozlerine bakti derin derin.. Alnina son bir opucuk kondurdu annesinin. Kosede onlari aci icinde izlemekte olan eren'i farketti, yapabildigince gulumsedi. Yuzunden guzellik akan kardesinin suratinda kendini goruyordu, bu benzerlik.. Umarim sadece fiziksek benzerliktir diye dua etti. Adimlarini bosluga attigini hissederek cikti kasvetli binadan.