ısrarla güvendin fakat

Bugüne kadar defalarca ihanete uğradın. En yakınım dediklerin seni arkandan vurdu...
Her seferinde insanlara olan inancın daha da azaldı.
Suçlusu sen miydin ? Biraz olsun diğer insanlara güvenebilmek...
Çıkar gözetmeksizin, iyi anında kötü anında yanında olacak insanlar...
Kardeş kelimesinin gerçek hakkını verecek olanlar insanlar.
Hayal mi yoksa ütopya mı ?
ihanet mi edersin, güvenir misin ?
Biliyorum...
Hep sana saldırdılar, bana da yapmış oldukları gibi.
Senin iyi niyetini sömürme fırsatı olarak gördüler ve de değerlendirdiler.
Kandırıldın, fakat;
Israrla güvendin...
Hala küçük bir zerre de olsa insanlara güvenebilmek için bahane arıyorsun.
Seninle sohbet edermiş gibi konuşacağım...
Güvenebilmen gereken insanlar,
Belki çok yakınındalar fakat;
Farkında değilsindir...