moralim çok bozuk beyler dünyanın adaletini

gibeyim.her zamanki gibi okuldan çıktım ankuvada yemek yicem. ankarada olan varsa bilir bilkentin orda bende orda okuyorum. neyse girdim burgera siparişimi verdim bekliyorum sadece ben varım.bi anne oğul yaklaştı arkadan sordu çalışanlara en ucuz ne var et olarak tavsiye edebileceginiz dedi.2 menü 12 liraya var dedi. annesi sordu peki hamburgeri büyükmü doyururmu dedi çalışanda ufak ama patates kolada var yanında dedi tamam o zaman doyurur heralde dedi verdi siparişi. hiç bakmamıştım utanmasınlar diye sonra dayanamadım çaktırmadan göz ucuyla baktım çocuk engelliymiş. sanırım zeka geriligi vardı yaşıda benim yaşlarda gösteriyo 22-23 civarı. dondurmada alalım dedi çocuk annesi ne kadar dedi 1 lira dedi kasiyer. annesi neyse yiyelimde doymazsan üstüne onuda yeriz diye geçiştirdi çocugu.
neyse parayı ödeyecekken ya üzerimde para yokda kredi kartında puan vardı ordan çekebilirmisiniz dedi. belli kadın o topladıgı puanı ögrenmiş ogluna yemek yedirmek için fırsat geçmiş eline. acayip moralim bozuldu çaktırmadan şu çocuga bişeyler ısmarlamam lazım dedim içimden. herzaman yanında 300-400 liradan aşşagı taşımayan ben cebimde 5 kuruş para kalmamış. hiç göz teması kurmadan gittim oturdum yerime bu olayı düşünüyorum. salak gibi hamburgerin yarısını yedim sonra aklıma geldi hamburgeri yiyemedim boşa ziyan olmasın diyip çocuga verseydim diye. bide buna üzüldüm. hemen arka masamda muhabbetlerini duyuyordum benim yaşımda bu kadar düşük zekalı olması çok üzdü beni.
sonra dedim ulan çocugun zekasıda geri olsa çok iyi kalpli onunla ilgilenen onu seven bi annesi var. senin bi annen bile yok.5 dakika önce çocuğa acırken kendime acımaya başladım sonunda vurdum kuru kuru cuvaraya